G'oliblar Qonuni

Умрингнинг сўнгида қандай
яшашни истасанг, шу бугуноқ
шундай яшашни бошла.
Марк АВРЕЛИЙ.
СЎЗ БОШИ
Сиз ўзингизни юқорироқ натижаларга эришишга лойиқ
деб ҳисоблайсизми? Сизнинг орзуингиз бор, лекин турли
мажбуриятлар ва кундалик юмушларга ўралашиб, кўР
нарсадан ҳафсалангиз Рир бўлганми?
Эйнштейннинг таъкидлашича, ҳар бир болада даҳо
яширин бўларкан. Ҳа, ҳар биримизда голиб бўлишга имконият
ва ҳуқуқ бор.
Балким сиз, мен бир неча йил бошимдан ўтказган
нарсаларни туяётгандирсиз. Ўшанда мен «йўл кўрсатувчи
белгилар» - ҳаётда ўз ўрнимни эгаллашда ёрдам берадиган
маслаҳатларни излаш билан банд эдим.
Ҳаммаси устозимга қарата: «сиздек омадга эришиш учун
бор нарсамни қурбон қилишга тайёрман», деганимдан сўнг
бошланди. У эса ишонқирамай бошини чайқаган эди: «Менинг
бунга ишончим комил эмас, жаноб Шефер».
Мен унга мақсадларим жиддий эканини айтдим, у деди:
«Унда ҳузуримга ҳафтасига уч марта ўқиш учун келинг.
Эшитганингизни ёзиб олинг, сизга нима десам шуни қилинг».
Аввалига мен ўзим учун муваффақият ва бахт
формуласини тоРишга ҳаракат қилдим, лекин бундай формула
мавжуд эмас, албатта.
Шунда мен устозимдан олдимдаги муаммоларни ҳал
этишда ёрдам сўрадим. Лекин кутган нарсам бўлмади. Мен
билан бирга қийин вазиятларни таҳлил қилиш ўрнига устозим
ғолиблар қонунини тушунтира кетди. Аввалига менга
тушунарсиз кўринган гаРлар, алал-оқибат доҳиёна
кўрсатмалар бўлиб чиқди. Мен бугунги муаммоларимни ҳал
этишнигина эмас, келажакда асқотадиган билимларга ҳам эга
бўлдим.
Албатта, ҳозир ҳам муаммоларга дуч келаман, лекин доим
ўзимга ўзим савол бераман: «Бу хусусда устозим нима деган
бўлар эди?» Ахир мен ҳанузгача унинг овозини эшитаман,
сиймосини кўраман, мададини сезаман.