Duo qilish odobi

Sizni O‘zining yer yuzidagi xalifasi qilib yaratgan, ko‘rish, hid va ta’m bilish, aql va tafakkur qilish hidoyatini hamda sanab sanog‘iga yetib bo‘lmaydigan ko‘plab ne’matlarni ato etgan Robbingizga qanchalar yaqinsiz?
Unga oxirgi marta qachon duo qilganingizni eslay olasizmi? Yoki Allohni faqat balo va musibatlarga, qiyinchilik va mashaqqatlarga uchragandagina yodga olasizmi? Yohud Robbingiz mudom qalbingizdami? Duo qilayotganingizda U Zotining sizga juda yaqin ekanini, shivirlab aytgan har bir gapingiz, hatto ko‘nglingizdan o‘tkazgan har bir fikringizdan ogohligini bilasizmi?
U barcha odamlar va hamma-hamma narsaning - olamlarning Robbi, hayotdagi eng yaqin do‘stingiz, suyanadigan yolg‘iz tayanchingiz, umid va ishonchingiz manbaai ekanini, avvalambor U
Zotga murojaat qilinishini yurak-yurakdan his qilasizmi? Beriladigan javob qanday bo‘lishidan qat’iy nazar bu kitobni o‘qish foydadan holi emas. Chunki har bir qalb
Allohni o‘zining aqli, tafakkur qilish doirasi, bilim saviyasi darajasida tasavvur qiladi. Insonning tafakur doirasi qanchalik keng, tasavvuri qanchalik boy bo‘lmasin, Allohni, uning mislsiz qudratini iroda qilishga ojizdir. Bu risolada Allohning bandalariga qanchalik yaqinligi, ulardan qanday duo istashi, qanday duo qilish Allohga xush kelishi, duo qilish ilmi va odobi bayon qilinadi.
Duoning ahamiyati Qur’onda: “Agar duo-iltijolaringiz bo‘lmasa, Robbim sizlarga hech qiymat bermas”, “Furqon”, 77, oyati orqali bayon qilingan. Allohga duo qilishda, unga yaqin bo‘lishda hech qanday chegara yo‘q. Duo - Alloh bilan bandani bog‘lovchi vosita, Allohga bog‘lanish, unga iltijo qilish ehtiyoji esa insonning fitratida bor.

Horun Yahyo
QUR’ONI KARIMGA KO‘RA DUO